支持模糊查询,支持通配符和拼音查询,帮助。
孩童。
比喻亲信。
引唐•李贻孙 《<欧阳行周文集>序》:“欧阳 君生於 闽 之里,幼为儿孩时,即不与众儿亲狎,行止多自处。”
引唐•元稹 《叙诗寄乐天书》:“由是诸侯敢自为旨意,有罗列儿孩以自固者;有开导蛮夷以自重者。”
儿孩,汉语词语,读音是ér hái,指孩童,也比喻亲信。
儿 [ ér ] 1. 小孩子。 如 婴儿。儿戏。 2. 年轻的人(多指青年男子)。 如 男儿。儿女情。 3. 儿子,男孩子。 如 儿子。生儿育女。 4. 父母对儿女的统称,儿女对父母的自称。 5. 助詞。 如 ❶多用作名词后缀。❷用于形容词后。 [更多解释]
孩 [ hái ] 1. 儿童,引申为子女。 如 男孩儿。孩童。孩提(指幼儿时期)。 [更多解释]
ér hái
èr hài
ěr hăi
hái zǐ
ér zǐ
nǚ ér
ér tóng
zhè ér
nă ér
ér nǚ
yīng ér
tóu ér
shăo ér
gū ér
jiàn ér
yòu ér
xiăo ér
fèn ér
ér xí
tāi ér
zhí ér
gè ér
ér shí
míng ér
zhǔ ér
hăo ér
ér sūn
nán ér
ér xì
hái tóng
ér gē
ér kē
yīng hái
hái tí
ér mă
ér láng
ér huà
ér nán
ér bài
ér băn
ér bèi
ér biān
ér cáo
ér chǐ
ér chù
ér fú
ér fù
ér fū
ér huáng
ér jiā
ér jù
ér kè
ér mǔ
ér nóng
hái bào
hái chì
hái chóng
hái cì
hái ér
hái hāi
hái hǔ
儿孩的拼音是:ér hái点击 图标播放儿孩的发音。
儿孩的意思是:①.孩童。②.比喻亲信。